سوال: آیا طبیعی است که فرزندان در دورهمی های خانوادگی یا دوستانه گوشی دست بگیرند و اینگونه مشغول شوند؟
🛑 خیر، طبیعی نیست!
✅علّت این کار، چند مورد است که به دو مورد اصلی آن اشاره می شود👇
۱. اجازه دادن والدین برای استفاده از گوشی در فضاهای جمعی توسط فرزندانشان:
راهکار این است که والدین استفاده از گوشی در جمع های خانوادگی یا دوستانه را هم برای خود و هم برای فرزندانشان محدود کنند. طبیعی است وقتی ما مثلا به پارک می رویم و به جای تماشا و لذت بردن از تاب بازی و سرسره بازی فرزندمان، سرمان در گوشی است، فرزند ما هم به تدریج تمایل پیدا می کند به سمت گوشی بیاید!
۲. آموزش ندادن بازی ها و مهارت های اجتماعی به فرزندان:
در زمان ما بچه ها در کوچه ها از صبح تا شب انواع و اقسام بازی ها را انجام می دادند، و در حد خودشان به درس و مشق شان هم می رسیدند. مزه همان فضا و بازی های قدیمی، و لذت های اصیل را باید به فرزندانمان بچشانیم. خواهیم دید که چگونه این لذت ها را بر لذت های بازی های مجازی ترجیح می دهند. بچه های سنین پایین تشنه فعالیت و جنب و جوش و حرکت هستند. اینهمه بازی سنتی ایرانی که فراموش شده اند، میراثی است که ما نسبت به حفظ آنها مسئولیت داریم. در ادامه، مقاله ای را قرار می دهم که به بررسی مولفه های حسی-حرکتی و شناختی موجود در برخی بازی های آشنا و شناخته شده سنتی خودمان پرداخته است.
✅ حقیقتا با چنین بازی هایی عمده مهارت های حسی-حرکتی، جنبشی، شناختی، و حتی روانی-عاطفی فرزندان برای ورود به مدرسه و زندگی تامین می شود. حیف نیست که از این سنت های خوب فاصله بگیریم و به بازی های رایانه ای بپردازیم!؟
عنوان مقاله پیشنهادی جهت بررسی ظرفیت های عالی بازی های بومی ایرانی جهت تقویت مهارت های مختلف کودکان👇
کاربردهای آموزشی – ترمیمی بازی های بومی ایران در آموزش و توان بخشی کودکان دارای نیازهای ویژه- دکتر سید محسن اصغری نکاح، عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد
دکتر محسن عزیزی ابرقوئی (دکترای روانشناسی تربیتی از دانشگاه علامه طباطبایی تهران)
