🚨واکنش های ما چگونه می تواند در اثرگذاری فضای مجازی بر فرزندانمان نقش آفرینی کند؟
سناریوی زیر را در نظر بگیرید:👇
👈فرزند کوچک شما با گوشی تان در حال بازی است و شما مشغول کار خود هستید. او پیش شما می آید و گوشی را به شما نشان می دهد و درباره موضوعی از شما سوال دارد؛ شما نگاه به گوشی میکنید و صحنه ای را میبینید که هرگز انتظار آن را نداشتید و دلتان نمیخواست کودک شما با آن مواجه شود. بلافاصله و بی درنگ، مجموعه ای از افکار از قبیل اینکه من باید از فرزندم محافظت کنم، فرزند من نباید چنین صحنه هایی را ببیند، من پدر/مادر خوبی نیستم، اگر الان کاری نکنم معلوم نیست بعدا چه می شود، اگر دیگران بفهمند چه می گویند، آینده بچه ام تباه شد! و امثال آن، بدون اینکه شما بخواهید و گاه حتی بدانید، ذهن شما را اشغال می کنند!
🛑با این هجوم افکار منفی و نگران کننده، واکنش طبیعی شما که از سر نگرانی های طبیعی برای فرزند دلبندتان است، عموما یک واکنش سطحی و ناپخته و به دور از خردمندی و دوراندیشی است.
این واکنش معمولا خشم است که منشا اصلی آن هم ترس است. ترس از همان چیزهایی که در افکارتان بود…
🚀نتیجه چنین واکنشی چیست؟
کودک به طور طبیعی واکنش دیگری از خود نشان می دهد. هیچ کودکی دوست ندارد پیش چشم پدر و مادرش بد جلوه کند؛ و چون کودک تصور می کند خطایی از او مرتکب شده، در حالی که او قبلا توسط ما آموزشی ندیده، و مواجهه اش با این صحنه ها اختیاری نبوده و بلکه توسط کمپانی های تبلیغاتی مربوط به بازی صورت گرفته، برای اینکه دیگر مقصر نشود (در ذهن خودش)، دفعه بعد به جای اینکه به ما بگوید، با اضطرابی مخفیانه به آن صحنه واکنش نشان می دهد (به خاطر تصور ذهنی که ما برایش ایجاد کردیم) و دیگر به ما در این باره چیزی نمی گوید و به همان سمتی پیش می رود که ما دلمان نمیخواست برود!
🍀🍀🍀لازمه یک تربیت صحیح و اصولی، مهارت مهم خویشتنداری است. پس از آن، لازم است بدانیم چه باید بکنیم. فرزند ما باید بتواند احساس امنیت را در کنار ما تجربه کند تا مسائلش را با ما در میان بگذارد🌿🌿🌿
🎮تعدادی از اشتباهات و حقایق مربوط به تعامل با فرزندان در رابطه با فضای مجازی👇
۱. تفکر اشتباه : در دوران کرونا، بچه ام همه اش تو خونه هست. خب، اگر با گوشی هم بازی نکنه که افسرده میشه
🍀حقیقت: مطالعات متعدّد نشان داده که میزان افسردگی کودکانی که درگیری زیادی با فضای مجازی دارند، بسیار بیشتر است (جستجو کنید رابطه اعتیاد به اینترنت با اختلالات روانی، افسردگی و …)
۲. تفکر اشتباه : اگر الان به بچه ام گوشی بدهم، سیر می شود و گوشی را کلا کنار می گذارد.
🍀حقیقت : قاعده بالا برای بسیاری از موارد (از جمله تعامل با فضای مجازی که بسیار متنوع و به روزشونده است) نادرست است، گرچه برای برخی موارد دیگر می تواند قابل استفاده باشد. مثال درباره خود ما بزرگترها، قبلا شاید عضو فروم های اینترنتی (انجمن) یا وبلاگ ها بودیم، اما هم اکنون دیگر رغبت چندانی به آنها نداریم؛ ولی هم اکنون زمانمان را با شبکه های اجتماعی و اینستاگرام و … صرف می کنیم. ضمن اینکه هدف ما اصلا این نیست که فرزندمان را ار فضای مجازی سیر کنیم! هدف ما آموزش و تربیت صحیح است.
۳. تفکر اشتباه : بچه های دوستان و اقوام همه تبلت و گوشی دارند. بچه ام اگر نداشته باشه عقده ای بار میاد. چاره دیگری ندارم.
🍀حقیقت : ما طعم لذت بازی های حقیقی با همدیگر و تفریحات سالم را که در زمان بازی های قدیمی خود داشتیم از یادمان رفته، و دیگر نه برای این کار درست زمان می گذاریم و نه اجازه می دهیم فرزندانمان هم آن لذتهای شیرین را تجربه کنند. بچه ای که طعم لذت رو در بازی و تعامل با پدر و مادر و دوستانش تجربه می کنه،
گرچه ممکنه موقتا دلش تبلت یا گوشی بخواد، اما عقده ای نمیشه!
۴. تفکر اشتباه: هر بچه ای میبینی افسردگی گرفته. کاریش نمیشه کرد.
🍀حقیقت : کار میشه کرد. ما باید بخواهیم و بدانیم چطور کار کنیم
۵. تفکر اشتباه : به خاطر شرایط آموزش مجازی چاره ای نیست. باید بچه ها موبایل شخصی داشته باشند.
🍀حقیقت : آموزش مجازی یک مورد موقتی است؛ به خاطر یک مورد موقتی، یک مساله دائمی را نباید ایجاد کرد. هر اقدامی زمان مناسبی دارد. آیا کسی از ما می پذیرد اگر در وسط جاده راننده نتوانست به رانندگی ادامه بدهد، بگوییم فرزند ما گواهی نامه ندارد، تجربه هم ندارد، ولی حالا بگذاریم سوار شود کم کم خودش یاد میگیرد؟!
۶. باور اشتباه : اگر من برای بچه ام موبایل نخرم مردم میگن باباش بخیل بوده یا اینها پول نداشتن یه موبایل برای بچه بخرن عقده ای نشه!
🍀حقیقت : اگر مبنای زندگی شما حرف مردم است، پاسخی ندارم بدهم!
دکتر محسن عزیزی ابرقوئی
